Darowizna i niejednoznaczny zapis w akcie notarialnym

Opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega nabycie przez osobę fizyczną w spadku lub w darowiźnie własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Przy określaniu wysokości podatku kwestią kluczową są więzy łączące obdarowanego (spadkobiercę) z darczyńcą (spadkodawcą), czyli prawidłowa kwalifikacja nabywcy do właściwej grupy podatkowej.

Wysokość podatku oraz kwota wolna od podatku zależy od tego, do której grupy podatkowej zalicza się nabywca. Kwota wolna od podatku wynosi 9637 zł dla nabywcy z I grupy, 7276 zł dla nabywcy z II grupy i 4902 zł od nabywcy z III grupy podatkowej.

Warto zwróć uwagę na to, iż ustawodawca zdecydował się na szczególne preferencje podatkowe dla tak zwanej „grupy 0” – czyli podatników należących do grupy I z wyjątkiem teściów, zięciów i synowych. Nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę jest wolne od podatku.

W związku z tym ,iż w „grupie 0” nie ma teściów, może stanowić to problem w przypadku darowizn na rzecz małżonków (np. przez rodziców).

Obdarowanym w tym przypadku jest zięć, czyli osoba z I grupy podatkowej. Pani mąż będzie musiał zapłacić podatek od nadwyżki ponad 9637 zł. Zgodnie ze skalą podatkowa to jest 3%, 5% lub 7% – w zależności od wartości mieszkania w części przypadającej mężowi. Rozliczenie podatku w tym przypadku należy rozliczyć na formularzu SD-3, w terminie miesiąca od momentu powstania obowiązku podatkowego (podstawa prawna: art. 17 a w zw. z art. 6 pkt 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn).

Jednocześnie rozumiem, że darowizna już miała miejsce. Można było bowiem przeprowadzić tę czynność w inny sposób, tak aby nikt nie musiał płacić podatku.

Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) – link do formularza z indywidualną pomocą prawną »