Liczne darowizny na konta bankowe niezgłoszone do skarbówki - jak wypełnić SD-3?

Obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn

Pod kątem obowiązujących przepisów opisany przez Pana przypadek jest problematyczny, jeżeli chodzi o techniczny aspekt rozliczenia.

Zacznijmy jednak od omówienia samego obowiązku w podatku od spadków i darowizn. Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn (ustawa SD) – w przypadku darowizny obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia. Zasadniczo w przypadku darowizny środków pieniężnych nie mamy do czynienia z formą notarialną, w związku z czym obowiązek podatkowy powstaje z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia. Jednakże należy mieć na uwadze treść art. 6 ust. 1a ustawy SD, który wskazuje, że jeżeli nabycie następuje w częściach, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą nabycia poszczególnych części.

W myśl natomiast art. 17a ust. 1 ustawy SD – podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru SD-3. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania.

Rozliczenie darowizn w formie przelewów na konto bankowe

Aktualnie nie ma przepisów, które pozwalałyby zgłosić „zbiorczo” więcej niż jedną darowiznę. Nie ma również przepisów, który grupowałyby darowizny z danego rachunku bankowego podatnika. Złożenie dwóch formularzy z przypisanymi rachunkami bankowymi i zbiorczym zsumowaniem darowizn nie jest poprawne. W myśl przepisów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania każdej jednej darowizny.

Również sam formularz SD-3 wymusza w punkt 4 wskazanie daty powstania obowiązku podatkowego zgodnie z art. 6 ustawy SD. Nie ma możliwości wpisania w tym formularzu żadnego przedziału czasowego „od – do”. Nawet jeżeli przyjmiemy, że to cały czas była jedna darowizna, tylko że w częściach, to zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy SD – obowiązek podatkowy powstaje i tak co do każdej części. Każda część musi być zatem rozliczona i wykazana na osobnym formularzu SD-3.

Skoro zatem obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania darowizny, a otrzymał Pan 40 darowizn, to w świetle obowiązujących przepisów powinien Pan złożyć 40 druków SD-3 (w zasadzie to dopiero od tej darowizny, której kwota przekracza kwotę wolną, tj. 9637 zł).

Formularz SD-3 – wypełnienie

Część H.2 formularza SD-3 nie służy do sumowania darowizn nieopodatkowanych. Proszę zauważyć, że część ta zawiera kolumnę „f” dotyczącą kwoty podatku z tytułu nabycia poprzedniej darowizny. Taka konstrukcja formularza wynika z treści art. 9 ust. 2 ustawy SD, gdzie podano, że jeżeli nabycie własności rzeczy i praw majątkowych od tej samej osoby następuje więcej niż jeden raz, do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych od tej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie. Od podatku obliczonego od łącznej wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych potrąca się podatek przypadający od opodatkowanych poprzednio nabytych rzeczy i praw majątkowych. Wynikająca z obliczenia nadwyżka podatku nie podlega ani zaliczeniu na poczet innych podatków, ani zwrotowi. Nabywcy obowiązani są w zeznaniu podatkowym wymienić rzeczy i prawa majątkowe nabyte w podanym wyżej okresie. W części H.2 wykazuje się zatem te darowizny, które zostały zgłoszone i wobec których naczelnik US wydał decyzję z ustaloną kwotą podatku. Ta kwota podatku podlega następnie odliczeniu od podatku od kolejnej darowizny.

Proszę też zwrócić uwagę, że podstawa opodatkowania w formularzu SD-3 wynika z G.3 poz. 96 (łączna czysta wartość). Jeżeli w poz. 96 wpisze Pan tylko ostatni przelew, to tylko on będzie brany pod uwagę jako podstawa opodatkowania i łączna czysta wartość. Wyszczególnienie z części H.2 innych darowizn w poz. 98 nie spowoduje, że zsumują się one z poz. 96.

W konsekwencji konstrukcja przepisów oraz konstrukcja samego formularza SD-3 nie uzasadnia złożenia jednego zbiorczego SD-3, ponieważ żaden przepis nie pozwala na takie rozwiązanie. Nie ma również regulacji, która pozwalałaby składać formularz SD-3 do danego rachunku bankowego. Natomiast sekcja H.2 nie służy do sumowania darowizn nieopodatkowanych, które podatnik chce zgłosić.