Autor: Arkadiusz Dudkiewicz
12 maja 2010 r. otwarłem działalność gospodarczą. Od początku pomagał mi tata, który przekazał mi łącznie 60 000 zł (gdy zarobiłem, oddałem mu tę kwotę). Wszystko przekazywaliśmy sobie „z ręki do ręki”. Nie spisaliśmy umowy. Czy niezgłoszenie pożyczki może być powodem do ukarania mnie np. przez urząd skarbowy? Co teraz powinienem zrobić, by nie ponieść żadnych negatywnych konsekwencji?
Etap I
Umowa pożyczki nie musi być umową pisemną. Zalecam jednak jej podpisanie i zobowiązanie się Pana ojca do udzielenia Panu pożyczki w kwocie 60 000 zł, a Panu do zwrotu tej kwoty, powiedzmy z 5% odsetkami w określonym terminie. Brak odsetek może nasunąć podejrzenie organów podatkowych co do faktycznego Pana zamiaru. Mogą stwierdzić, że faktycznie czynnością, która miała miejsce, była darowizna, a pożyczka została dokonana wyłącznie dla pozoru.
Etap II
Drugim etapem będzie zgłoszenie tej pożyczki w danym organie podatkowym. Niezgłoszenie pożyczki może rodzić problemy natury prawnej. W tym celu wypełnić trzeba dokument PCC-3 wraz z załącznikiem.
Datą dokonania czynności jest data zawarcia umowy. Zakładam, że to będzie jakiś dzień po lub tuż przed 12 maja 2010 roku.
Wypełnienie i złożenie tego dokumentu (PCC-3) i opodatkowanie pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnej według stawki 2% to drugi etap (60 000 zł x 2% = 1200 zł).
Etap III
Trzecim etapem jest obliczenie odsetek za zwłokę. Zasadą jest konieczność naliczenia odsetek od dnia następującego po dniu powstania zobowiązania podatkowego do dnia zapłaty włącznie z tym dniem.
Jeżeli zatem obowiązek podatkowy powstał 12 maja 2010 roku, zobowiązanie podatkowe powstało 14 dni później (26.05.2010 roku), to odsetki naliczamy od kwoty 1200 zł od dnia 27 maja 2010 roku do dnia zapłaty. W Internecie dostępne są kalkulatory odsetek od zobowiązań podatkowych, które wyliczają odsetki.
Etap IV
To, że nie dokonał Pan wyżej określonych czynności w 2010 roku, jest karalne. Aby z tego wybrnąć w miarę bezboleśnie, należy postępować w następujący sposób.
Zgodnie z treścią art. 54 § 3 w związku z art. 54 § 1 ustawy z dnia 10 września 1999 roku Kodeks karny skarbowy (w skrócie K.k.s.):
„§ 1. Podatnik, który uchylając się od opodatkowania, nie ujawnia właściwemu organowi przedmiotu lub podstawy opodatkowania lub nie składa deklaracji, przez co naraża podatek na uszczuplenie, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności, albo obu tym karom łącznie. (…)
§ 3. Jeżeli kwota podatku narażonego na uszczuplenie nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe”.
Zgodnie z K.k.s., dokładnie to Pan zrobił, nie płacąc podatku od czynności cywilnoprawnych (PCC) od umowy pożyczki w 2010 roku.
Nie złożył Pan też w 2010 roku deklaracji PCC-3. To również podlega karze. Zgodnie bowiem z treścią art. 81 § 1 pkt 1 K.k.s.:
„§ 1. Podatnik lub płatnik, który wbrew obowiązkowi nie dokonuje w terminie zgłoszenia identyfikacyjnego albo aktualizacji objętych nim danych albo też podaje w nim dane niezgodne ze stanem rzeczywistym lub niepełne, podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe”.
Tych grzywien (za uszczuplenie podatku i za niezłożenie deklaracji) można uniknąć, składając tzw. zawiadomienie o popełnieniu czynu zabronionego wraz z czynnością, której uchybiliśmy (art. 16 § 1 K.k.s.). Innymi słowy, załącznikiem do wyżej wymienionego zawiadomienia musi być:
Ważne jest, aby złożyć te dokumenty jednocześnie. Tylko wtedy uniknie Pan grzywien i odpowiedzialności karnej skarbowej za niezgłoszenie pożyczki i unikanie podatku.
Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją spawę wypełniając formularz poniżej ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.
Zapytaj prawnika - porady prawne online
Indywidualne Porady Prawne
Zapytaj prawnika