Odliczenie od podatku kosztu dojazdu i zakwaterowania

Koszty dojazdu do zakładu

Zgodnie z art. 22 ust. 2 pkt 3 ustawy PIT koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej – wynoszą 300 zł miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 3600 zł – w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, i podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę.

Wyjątek od tej zasady zawarty został w art. 22 ust. 11 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem jeżeli roczne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 2, są niższe od wydatków na dojazd do zakładu lub zakładów pracy środkami transportu autobusowego, kolejowego, promowego lub komunikacji miejskiej, w rocznym rozliczeniu podatku koszty te mogą być przyjęte przez pracownika w wysokości wydatków faktycznie poniesionych, udokumentowanych wyłącznie imiennymi biletami okresowymi.

Wykładnia  art. 22 ust. 11 ustawy wskazuje, że koszty uzyskania przychodów ze stosunku pracy podatnik może przyjąć w wysokości faktycznie poniesionych tylko wówczas, gdy spełnione są jednocześnie następujące przesłanki:

• wydatki dotyczą dojazdu do zakładu pracy lub zakładów pracy środkami transportu wskazanymi w tym przepisie,
• zostały faktycznie poniesione przez podatnika i są wyższe od określonych ustawowo kosztów zryczałtowanych,
• zostały udokumentowane wyłącznie imiennymi biletami okresowymi.Masz problem prawny? Kliknij tutaj i zapytaj prawnika ›
  

Udokumentowanie kosztów dojazdu i zakwaterowania

Użyty przez ustawodawcę zwrot „wyłącznie” jest jednoznaczny i zobowiązuje do udokumentowania wydatków faktycznie poniesionych imiennymi biletami okresowymi, tj. biletami, które w swej treści określają osobę uprawnioną do korzystania z niego i uprawniają do korzystania z komunikacji przez pewien okres czasu (pismo z dnia 6.04.2023 r., wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0112-KDIL2-1.4011.107.2023.2.MKA).

Pismo z dnia 20.03.2020 r., wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0113-KDIPT2-2.4011.111.2020.2.AKU, Koszty podatkowe związane z dojazdem do pracy, http://sip.mf.gov.pl:

„Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa, należy stwierdzić, że w przypadku, gdy bilet elektroniczny zawiera określenie osoby korzystającej, czyli bilet jest imienny, a ponadto jest wystawiony na pewien okres czasu, zaś z dokumentów wynika cena biletu, która przewyższa roczne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to Wnioskodawca ma prawo do odliczenia w rocznym rozliczeniu podatku kosztów faktycznie poniesionych w myśl przepisu art. 22 ust. 11 ww. ustawy. Jednocześnie musi zostać spełniony warunek wynikający z art. 22 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego Wnioskodawca nie może odliczyć ww. wydatków na zakup biletu imiennego w przypadku, gdy powyższe koszty dojazdu do zakładu pracy zostaną Mu zwrócone, z wyjątkiem, gdy zwrócone koszty zostały zaliczone do przychodów podlegających opodatkowaniu”.

Pismo z dnia 22.02.2019 r., wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0112-KDIL3-1.4011.20.2019.2.GM, Koszty uzyskania przychodu ze stosunku pracy wysokości faktycznie poniesionych wydatków, http://sip.mf.gov.pl:

„Mając powyższe na uwadze zauważa się, że w przypadku, gdy bilet elektroniczny zawiera określenie osoby korzystającej, czyli bilet jest imienny, a ponadto jest wystawiony na pewien okres czasu, zaś z dokumentów (faktury) wynika cena biletu, to na tej podstawie Wnioskodawca ma prawo do zastosowania kosztów faktycznie poniesionych. Spełnione w tym przypadku będą przesłanki umożliwiające zastosowanie kosztów uzyskania przychodów w kwocie wydatków faktycznie poniesionych”.

Po pierwsze zatem możliwości uwzględnienia w rocznej deklaracji wyższych kosztów uzyskania przychodów musi być potwierdzona posiadaniem imiennego biletu okresowego. Jest to warunek konieczny zastosowania wyższych kosztów podatkowych.

Po drugie proszę zauważyć, że ww. przepis dotyczy wyłącznie kosztów dojazdów i nie odnosi się do kosztów zakwaterowania. W przypadku zakwaterowania może mieć miejsce zwolnienie od podatku ale wyłącznie w sytuacji gdy pracodawca pokrywa koszty zakwaterowania. Otóż w myśl art. 21 ust. 1 pkt 19 ustawy PIT zwalnia się od podatku wartość świadczeń ponoszonych przez pracodawcę z tytułu zakwaterowania pracowników, z zastrzeżeniem ust. 14 – do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 500 zł.

Koszty zakwaterowania ponoszone samodzielnie przez pracownika nie mogą powiększać kosztów ze stosunku pracy.

Źródła:

1. Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - Dz.U. 2004 nr 54 poz. 535