Indywidualne porady prawne
Autor: Marcin Sądej
Mam pytanie dotyczące prawidłowego udokumentowania darowizny dla potrzeb ewentualnych wątpliwości ze strony urzędu skarbowego.
Mój tata sprzedał grunt rolny, którego był właścicielem (ziemię nabył mój kuzyn). W akcie notarialnym tata oświadczył, że otrzymał całość zapłaty w kwocie 85 tys. złotych i poprosił, aby kuzyn przelał całość kwoty na moje konto tytułem zapłaty za ww. grunt. Tak też się stało. W następstwie tata zdecydował, że podaruje mi ww. kwotę pieniędzy, która wpłynęła na moje konto. Zgodnie z wymogami podatkowymi jestem zobowiązana do złożenia zeznania podatkowego SD-Z2 określającego podatek od darowizny. Ponieważ darczyńcą jest mój ojciec, nie będę musiała płacić podatku od darowizny. Na złożenie zeznania podatkowego mam pół roku. Czy aby poprawnie udokumentować darowiznę (tak, aby urząd skarbowy nie miał wątpliwości), wystarczy, że podpiszę z tatą umowę darowizny, w której on będzie darczyńcą pieniędzy pochodzących ze sprzedaży gruntu zgodnie z aktem notarialnym XY w kwocie 85 tys. zł, a ja (będąca jego córką) osobą obdarowaną? Czy wystarczy, że spiszemy taką umowę sami? Czy jest potrzeba formy notarialnej?
Art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn określa moment powstania obowiązku podatkowego i stanowi, że przy nabyciu w drodze darowizny obowiązek ten powstaje bądź z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, bądź – w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia, bądź – jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron – obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.
W przypadku zawarcia umowy bez zachowania formy aktu notarialnego istotną okolicznością dla powstania obowiązku podatkowego jest moment spełnienia przyrzeczonego świadczenia.
Powstanie obowiązku podatkowego przy nabyciu rzeczy w wyniku umowy darowizny zawartej bez przewidzianej prawem formy ustawodawca wiąże wyłącznie z zachowaniem darczyńcy, a nie z zachowaniem obdarowanego. Samo dysponowanie środkami pieniężnymi darczyńcy stanowi przejaw otrzymania darowizny i determinuje moment powstania obowiązku podatkowego.
Jak czytamy w wyroku NSA z dnia 07.12.2017 r., sygn. akt II FSK 3271/15: „Wykonanie świadczenia oznacza wykonanie umowy darowizny - umowy, która musiała zostać zawarta przed wykonaniem samej darowizny. Samo zaś wykonanie darowizny jedynie konwaliduje umowę zawartą bez zachowania przewidzianej formy”.
Przy darowiźnie środków pieniężnych nie jest wymagana szczególna forma dla oświadczeń woli obydwu stron, tak jak np. w przypadku darowizny nieruchomości. Decyduje zatem data spełnienia świadczenia. Ewentualne późniejsze zawarcie umowy darowizny nie jest w świetle przepisów konieczne i nie może tym samym powodować zmiany w zakresie skutków prawnych darowizny wykonanej wcześniej.
To powoduje, że niezależnie, czy umowa darowizny została zawarta, to obowiązek podatkowy powstaje w dacie dokonania darowizny. Jest to zatem termin, od którego należy liczyć sześciomiesięczny okres na złożenie zgłoszenia SD-Z2.
Dla potrzeb skorzystania ze zwolnienia od podatku konieczne jest przedstawienie dowodu otrzymania środków przez obdarowanego na rachunek bankowy oraz złożenie zgłoszenia SD-Z2 w ustawowym terminie.
Przepis nie wymaga dostarczenia umowy darowizny. Taka umowa w formie pisemnej nie jest również konieczna w świetle prawa cywilnego. Oczywiście podatnicy mogą taką umowę sporządzić i dołączyć do SD-Z2 – nie jest to błąd. Umowa darowizny gotówki nie wymaga formy aktu notarialnego. Wystarczająca jest zwykła forma pisemna.
Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼
Indywidualne porady prawne
Indywidualne Porady Prawne
Zapytaj prawnika