Autor: Marcin Sądej
Spółka wynajęła kontenery biurowe od zagranicznego dostawcy nie posiadającego siedziby na terytorium Polski i nie prowadzącego działalności w Polsce. Czy spółka ma zapłacić podatek od nieruchomości?
Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają grunty, budynki lub ich części oraz budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Natomiast w myśl art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy za budowę uważa się obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, a także urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego związane z obiektem budowlanym, które zapewnia możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem.
W dalszej kolejności należy przejść do analizy przepisów ustawy Prawo budowlane. Zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym należy przez to rozumieć:
a) budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
b) budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
c) obiekt małej architektury.
Natomiast w art. 3 pkt 5 ustawy została zawarta definicja legalna tymczasowego obiektu budowlanego. Zgodnie z nią przez tymczasowy obiekt budowlany należy rozumieć obiekt budowlany przeznaczony do czasowego użytkowania w okresie krótszym od jego trwałości technicznej, przewidziany do przeniesienia w inne miejsce lub rozbiórki, a także obiekt budowlany niepołączony trwale z gruntem, jak: strzelnice, kioski uliczne, pawilony sprzedaży ulicznej i wystawowe, przekrycia namiotowe i powłoki pneumatyczne, urządzenia rozrywkowe, barakowozy, obiekty kontenerowe.
W analizowanej sprawie warto zwrócić uwagę na uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 lutego 2014 r. o sygn. akt II FPS 11/13:
„Tymczasowy obiekt budowlany, o którym mowa w art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409) może być budowlą w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613, z późn. zm.), jeżeli jest budowlą wprost wymienioną w art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego lub w innych przepisach tej ustawy oraz załączniku do niej, stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami w rozumieniu art. 3 pkt 1 lit. b prawa budowlanego. Spełniający wskazane kryteria tymczasowy obiekt budowlany, o ile jest związany z prowadzeniem działalności gospodarczej, podlega opodatkowaniu na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.”
Zobacz też: Czy od garażu blaszanego płaci się podatek
W świetle powyższego kontener, kwalifikujący się jako tymczasowy obiekt budowlany, podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości jako budowla.
W dalszej kolejności wskazać należy, że zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych podatnikami podatku od nieruchomości są osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej, będące właścicielami nieruchomości lub obiektów budowlanych. W konsekwencji to na właścicielu, a nie na najemcy spoczywa obowiązek zapłaty podatku od nieruchomości od tych budowli.
Stanowisko to potwierdził także Prezydent Urzędu Miasta w Warszawie w interpretacji z 18.04.2014 r., nr BPE-2-OP/31101/1058/GW/14, gdzie czytamy:
„Z treści przedłożonego wniosku wynika, że (…) jest właścicielem nieruchomości o powierzchni (…), położonej w Warszawie przy ulicy (…), która zabudowana jest magazynami. Na podstawie zawartej z najemcą umowy najmu, znajdujący się na tej nieruchomości budynek wolnostojący o charakterze magazynowo – biurowym oraz część placu (teren sąsiedztwa wynajmowanego magazynu), zostały oddane do korzystania przez najemcę – Spółkę prowadzącą działalność gospodarczą. Najemca zgłosił zamiar posadowienia (obok wynajmowanego magazynu) dodatkowo dwóch kontenerów z przeznaczeniem na pomieszczenia biurowe. Powyższe kontenery:
– będą postawione na bloczkach betonowych, bez fundamentów (a zatem nie będą trwale złączone z gruntem);
– będą własnością wynajmującej Spółki.
W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym, pytanie (…) dotyczy tego, czy opisane we wniosku kontenery będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, a jeśli będą – to kto będzie podatnikiem podatku od nieruchomości za przedmiotowe kontenery.
Zgodnie z art. 3 pkt 3 P.b. przez »budowlę« należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.
Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że przedmiotowe kontenery, jako posadowione bez fundamentów na bloczkach betonowych, będą nietrwale związane z gruntem. Według opisanego we wniosku stanu faktycznego, właścicielem kontenerów nie będzie wnioskująca o interpretację, ale jej kontrahent, tj. wymieniona we wniosku spółka z o.o. W związku z powyższym, na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 1 u.p.o.l., podatnikiem podatku od nieruchomości za przedmiotowe kontenery, będzie właściciel kontenerów.”
Stanowisko takie potwierdzone zostało przez WSA w Warszawie w wyroku z dnia 14 marca 2012 r. o sygn. akt III SA/Wa 1633/11:
„Grunt, na którym posadowione są budynki i budowle, wyszczególnione w decyzji Prezydenta na jej str. 3, jest własnością Spółki. Organy zasadnie wskazywały, że podatnikiem podatku od nieruchomości jest m.in. osoba prawna będąca właścicielem gruntów, budynków i budowli (art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy). O ile jednak w odniesieniu do gruntu i budynków (budynek samej stacji oraz budynek śmietnika) nie może ulegać wątpliwości status Skarżącej jako właściciela, to status ten staje się kwestią wątpliwą w odniesieniu do budowli, tj. zbiorników paliwa oraz dystrybutorów. W ocenie Sądu Spółka zasadnie wskazywała, że kwestia trwałego związania tych budowli z gruntem, zwłaszcza związania z gruntem zbiorników paliwa, nie została wyjaśniona, a ma ona istotne znaczenie prawne, choć nie w zakresie samego opodatkowania (wbrew stanowisku Skarżącej – trwałe związanie z gruntem nie ma wpływu, z powodów wyżej przedstawionych, na istnienie samego obowiązku podatkowego), lecz w zakresie podmiotu zobowiązanego. Organy i Spółka akcentowały cywilistyczną zasadę superficies solo cedit, ale Strony powinny ją zastosować w kontekście ustalenia podatnika, a nie samego obowiązku podatkowego. O ile nastąpiło trwałe związanie zbiorników z gruntem, to jego właścicielem stała się Spółka, i ona też nabyła status podatnika podatku od nieruchomości od tych zbiorników (art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy). Jeśli jednak tego trwałego związania zbiorników z gruntem zabrakło, to Spółka nie jest podatnikiem w tym zakresie (argument a contrario z ostatnio przywołanego przepisu).”
W rezultacie, jeżeli kontenery nie są w sposób trwale związane z gruntem to stanowią one tymczasowy obiekt budowlany podlegający opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. W takim jednak przypadku obowiązek zapłaty podatku ciąży na właścicielu kontenerów, a nie na ich najemcy. Żaden przepis ustawy nie przenosi obowiązku zapłaty podatku w takim przypadku na najemcę.
Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją spawę wypełniając formularz poniżej ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.
Zapytaj prawnika - porady prawne online
Indywidualne Porady Prawne
Zapytaj prawnika