Autor: Marcin Sądej
Zaciągnęliśmy z partnerką kredyt hipoteczny. Jesteśmy współwłaścicielami mieszkania w udziałach po 50%. Wkład własny wnieśliśmy również po połowie i po połowie spłacamy raty. Mam środki do nadpłaty kredytu i chciałbym to zrobić. W tym celu muszę przelać środki na konto partnerki, ponieważ jej konto jest technicznie wykorzystywane do pobierania przez bank środków na spłaty. Czy istnieje tu zagrożenie związane z bezpodstawnym wzbogaceniem się partnerki? W jaki sposób możemy się zabezpieczyć przed koniecznością płacenia podatku od darowizny, skoro moją intencją jest nadpłacenie swojej części kredytu?
Chociaż nie wynika to wprost z treści opisu stanu faktycznego to zakładam, że mamy do czynienia z kredytem solidarnym, ponieważ w takim przypadku jest to standard.
Zgodnie z art. 366 § 1 Kodeksu cywilnego „kilku dłużników może być zobowiązanych w ten sposób, że wierzyciel może żądać całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników zwalnia pozostałych (solidarność dłużników)”.
W myśl natomiast § 2 tego przepisu „aż do zupełnego zaspokojenia wierzyciela, wszyscy dłużnicy solidarni pozostają zobowiązani”.
Z istoty solidarnej odpowiedzialności dłużników wynika więc, że aż do zupełnego zaspokojenia wierzyciela wszyscy dłużnicy solidarni pozostają zobowiązani. Każdy z dłużników solidarnych odpowiada więc za całość długu, a nie tylko część, jaką można by mu przypisać poprzez np. równy podział kwoty długu pomiędzy zobowiązanych.
Zobacz też: Przelew z konta osobistego na wspólne
Zatem w sytuacji, gdy strona zobowiązania solidarnego spłaca całość zadłużenia bez woli czynienia tego w celu obdarowania pozostałych stron tego zobowiązania, a jedynie w zamiarze zwolnienia się z długu, poprzez samą zapłatę całości czy też części zobowiązania solidarnego, nie może dojść do obdarowania kogokolwiek. Dłużnik solidarny spłaca bowiem własny dług, a nie cudzy.
Teraz jeżeli mówimy o darowiźnie, to wskażmy, że zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego „przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku”.
Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Treść tego świadczenia określa umowa darowizny.
W świetle powyższego umowa kredytowa stanowi odrębny od umowy darowizny stosunek zobowiązaniowy. Spłaty kredytu przez współkredytobiorców, tj. dłużników solidarnych z umowy kredytu, nie można zakwalifikować jako darowizny. Oznacza to, że powyższe nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego określonego w ustawie o podatku od spadków i darowizn.
Jeżeli zatem opłacałby Pan kredyt jako współkredytobiorca, to po stronie drugiego kredytobiorcy, przy zobowiązaniu solidarnym, nie powstaje obowiązek w zakresie podatku od spadków i darowizn.
Sam fakt udzielenia kredytu – zaciągnięcia go przez podatnika oraz drugą osobę, jako dłużników solidarnych – jest neutralny z punktu widzenia przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn.
Jak czytamy w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30.11.2018 r., nr 0111-KDIB2-2.4015.101.2018.1.BFP:
„Spłaty kredytu przez współkredytobiorcę, tj. dłużnika solidarnego z umowy kredytu, nie można zakwalifikować jako darowizny. Oznacza to, że powyższe nie będzie skutkować powstaniem po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego określonego w ustawie o podatku od spadków i darowizn. Tym samym z tytułu spłaty rat kredytu przez rodziców na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek składania zgłoszenia SD-Z2, które służy do zgłoszenia nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych”.
Identycznie piśmie z dnia 5.08.2019 r., wydanym przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0111-KDIB2-2.4015.100.2019.1.SK, „podatek od spadków i darowizn - spłata rat kredytu hipotecznego oraz pismo z dnia 31.03.2017 r., wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 2461-IBPB-2-1.4515.26.2017.2.PM, Uznanie spłaty przez współkredytobiorcę kredytu hipotecznego za niepodlegającą podatkowi od darowizn”.
W rezultacie w należy wskazać, że nie powstaje obowiązek w zakresie podatku od darowizn z perspektywy US w przypadku spłaty przez jednego z kredytobiorców kredytu przypadającego na drugiego kredytobiorcę.
Nie dochodzi w tym przypadku również do bezpodstawnego wzbogacenia, jeżeli mamy do czynienia z zobowiązaniem solidarnym wobec banku – z uwagi na te same powyższe argumenty.
Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją spawę wypełniając formularz poniżej ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.
Zapytaj prawnika - porady prawne online
Indywidualne Porady Prawne
Zapytaj prawnika