Rozliczenie z fiskusem grupy muzyków

Świadczenie usług muzycznych

Z uwagi na najmniej skomplikowane procedury w tym przypadku wchodziłaby realnie w grę umowa spółki cywilnej lub jednoosobowa działalność gospodarcza. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej można świadczyć usługi muzyczne (zespół grający na weselach itp.). Przedmiotowe usługi należą do grupowania PKWiU „Usługi zespołów muzycznych”. Wynagrodzenie za ich świadczenie może być wypłacane w formie honorariów.

W takiej sytuacji można albo zatrudnić członków zespołu (właściwie wykonawców) na etat, co wiąże się z koniecznością opłacania za nich pełnych składek na ZUS i odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy, albo za każdym razem zatrudniać ich na umowę o dzieło (a jeżeli oni także są przedsiębiorcami, to na zasadzie współpracy – rozliczanie fakturami).

Zatrudnienie zespołu muzyków na umowę o dzieło

Chyba najkorzystniejszą formą umowy zawieranej z klientami w tym przypadku jest umowa o dzieło. Przychód byłby tym, co uzyskane zostanie od zleceniodawców, kosztami uzyskania przychodu zaś byłoby to, co wypłacane byłoby osobom zatrudnionym na umowę o dzieło, czyli dochodem do opodatkowania byłoby to, co zostało po tej operacji w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Z wynagrodzenia osób zatrudnionych na umowę o dzieło musiałby zostać odprowadzony podatek, resztę (netto) wypłacane byłoby tej osobie.

W przypadku sprzedaży płyt i innych gadżetów – stanowi to przychód działalności gospodarczej. Zatem wracając do powyższego – koszty wytworzenia (nagrania) takiej płyty będą obniżać podstawę opodatkowania.

Kasa rejestrująca sprzedaż towarów lub świadczenie usług – zgodnie z § 3 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji, gdzie używana jest kasa fiskalna, w sytuacji gdy kwota obrotu z tytułu sprzedaży na rzecz wyżej wymienionych osób w poprzednim lub bieżącym roku podatkowym nie przekroczyła 20 000 zł – podatnicy zwolnieni są z obowiązku stosowania kas, zwolnienie to obowiązuje do końca 2018 roku. Należy jednak pamiętać, że w przypadku podatników rozpoczynających w danym roku prowadzenie działalności limit zwolnienia obliczany jest proporcjonalnie do okresu jej wykonywania.

Zwolnienie z podatku VAT

Warto również pamiętać, iż przedsiębiorca/spółka cywilna (w zależności co Państwo wybiorą) może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT do kwoty 200 000 zł sprzedaży rocznie.

„Art. 113. 1. Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

2. Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;

2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a) transakcji związanych z nieruchomościami,

b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c) usług ubezpieczeniowych

– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.”

Mając na uwadze powyższe oraz Pani zapytanie w mojej ocenie najbardziej rozsądnym rozwiązaniem byłoby np. założenie przez jedną z osób (muzyków) jednoosobowej działalności gospodarczej, najlepiej, żeby była to osoba, która posiada umowę o pracę z minimalnym wynagrodzeniem – wtedy taka działalność implikowałaby jedynie obowiązek zapłaty składki zdrowotnej. Z pozostałymi natomiast członkami zespołu warto podpisać umowę o działo na każdy koncert – brak obowiązku składkowania, a ich wynagrodzenie stanowiłoby koszt podatkowy u osoby prowadzącej działalność gospodarczą.

Używanie samochodu w działalności gospodarczej

W kwestii samochodu – można go użyczać do działalności. Powstaje jedynie obowiązek prowadzenia tzw. kilometrówki.

Jak to wygląda pod względem prawnym: osoba prowadza działalność gospodarczą, która wykorzystuje do celów służbowych prywatny samochód osobowy i chce wydatki związanie z jego eksploatacją zaliczyć do kosztów firmowych, musi prowadzić kilometrówkę dla celów podatku dochodowego. Obowiązek ten wynika z art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o PIT:

„Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów: poniesionych wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 36, z tytułu używania niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika – w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; w celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.”

Jakie dane powinna zawierać kilometrówka?

Kilometrówka, zgodnie z art. 23 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym powinna zawierać takie dane, jak:

• nazwisko, imię i adres zamieszkania osoby używającej pojazdu,
• numer rejestracyjny pojazdu i pojemność silnika,
• kolejny numer wpisu,
• datę i cel wyjazdu,
• opis trasy (skąd – dokąd),
• liczbę faktycznie przejechanych kilometrów,
• stawkę za 1 km przebiegu,
• kwotę wynikającą z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów i stawki za 1 km przebiegu, oraz
• podpis przedsiębiorcy.

Źródła:

1. Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1991 nr 80 poz. 350
2. Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - Dz.U. 2004 nr 54 poz. 535