Sprowadzenie używanego samochodu

Sprowadził Pan używany samochód. Teraz urząd skarbowy żąda listu przewozowego.

Nabycie stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT) bądź nabycie nie stanowi WNT. Jak podaje art. 9 ustawy o podatku od towarów i usług:

„Art. 9. 1. Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

2. Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1) nabywcą towarów jest:

a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,

b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a

– z zastrzeżeniem art. 10;

2) dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

3. Przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku, gdy:

1) nabywcą jest podmiot inny niż wymieniony w ust. 2 pkt 1,

2) dokonującym dostawy towarów jest podmiot inny niż wymieniony w ust. 2 pkt 2

– jeżeli przedmiotem nabycia są nowe środki transportu”.

Konkludując, podatek od towarów należy zapłacić, gdy sprowadzenie samochodu z innego kraju UE stanowi dla polskiego nabywcy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Nie trzeba tego robić, gdy do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów nie dochodzi. Jest tak w szczególności w „przypadku sprowadzenia używanego (innego niż nowy) środka transportu przez podmiot niebędący podatnikiem oraz sytuacji sprowadzenia pojazdu, którego dostawa została opodatkowania w państwie rozpoczęcia transportu na szczególnych zasadach (od marży). W takiej sytuacji nie ma miejsca wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, gdyż podmiot sprowadzający nie rozpoznaje transakcji wewnątrzwspólnotowych, ani też wewnątrzwspólnotowe nabycie nowych środków transportu, gdyż sprowadzany środek transportu nie jest nowy” (komentarz do art. 105 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, [w:] A. Bartosiewicz, R. Kubacki, VAT. Komentarz, Lex, 2010, wyd. IV).

Zakładam, że skoro nie wskazuje Pan, iż miało to miejsce w ramach działalności gospodarczej, samochód nabył Pan jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności. Zakładam również, że nie mamy do czynienia z nabyciem nowego środka transportu lądowego. Proszę zwrócić uwagę na poniższy cytat:

„Art. 2.

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

(…)

10) nowych środkach transportu – rozumie się przez to przeznaczone do transportu osób lub towarów:

a) pojazdy lądowe napędzane silnikiem o pojemności skokowej większej niż 48 centymetrów sześciennych lub o mocy większej niż 7,2 kilowata, jeżeli przejechały nie więcej niż 6000 kilometrów lub od momentu dopuszczenia ich do użytku upłynęło nie więcej niż 6 miesięcy; za moment dopuszczenia do użytku pojazdu lądowego uznaje się dzień, w którym został on pierwszy raz zarejestrowany w celu dopuszczenia do ruchu drogowego lub w którym po raz pierwszy podlegał on obowiązkowi rejestracji w celu dopuszczenia do ruchu drogowego w zależności od tego, która z tych dat jest wcześniejsza; jeżeli nie można ustalić dnia pierwszej rejestracji pojazdu lądowego lub dnia, w którym podlegał on pierwszej rejestracji, za moment dopuszczenia do użytku tego pojazdu uznaje się dzień, w którym został on wydany przez producenta pierwszemu nabywcy, lub dzień, w którym został po raz pierwszy użyty dla celów demonstracyjnych przez producenta”.

By z powyższego skorzystać, tj. uzyskać zaświadczenie VAT-25, należy dowieść, iż nie doszło do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w odniesieniu do samochodu, który chce Pan zarejestrować. Warto pamiętać:

„Przy sprowadzaniu samochodów używanych z krajów UE na zamówienie konkretnego klienta, który finansuje zakup samochodu obowiązek uzyskania zaświadczenia VAT-25 ciąży na faktycznym nabywcy środka transportu” (pismo z dnia 11 czerwca 2007 r. Urzędu Skarbowego w Namysłowie, sygnatura: PP/443-6/07).

Jak podaje art. 105 ustawy o podatku od towarów i usług:

„Art. 105. 1. Naczelnicy urzędów skarbowych dla celów związanych z rejestracją środków transportu są obowiązani do wydawania zaświadczeń potwierdzających:

1) uiszczenie przez podatnika podatku – w przypadkach, o których mowa w art. 103 ust. 3 i 4, lub

2) brak obowiązku uiszczenia podatku z tytułu przywozu nabywanych z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju pojazdów, które mają być dopuszczone do ruchu na terytorium kraju.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, zaświadczenie wydaje się na wniosek zainteresowanego. Wniosek zawiera w szczególności:

1) dane identyfikujące pojazd;

2) datę pierwszego dopuszczenia pojazdu do użytku;

3) przebieg pojazdu;

4) cenę nabycia pojazdu przez wnioskodawcę;

5) dane dotyczące podmiotu dokonującego dostawy pojazdu na rzecz wnioskodawcy.

3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 2, załącza się umowę lub fakturę stwierdzającą nabycie pojazdu przez wnioskodawcę oraz inne dokumenty, z których jednoznacznie wynika, że nie zachodzi w tym przypadku wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów”.

Jak widać, nie ma wymogu przedstawienia przy nabyciu tzw. listu przewozowego (CMR) – list ten wymagany jest przy dostawie wewnątrzwspólnotowej.